Je suis arrivé!

Ja ja, hier ben ik dan, mijn eerste berichtje vanuit Zwitserland! Ik ben gearriveerd bij mijn eerste boerderij en zit nu met mijn laptop op mijn kamertje met uitzicht op de Zwitserse bergen (al is het nu donker). Via deze manier ga ik proberen alle geïnteresseerden op de hoogte te houden van al mijn avonturen met foto's en verhaaltjes. Geen idee of ik het vol ga houden maar we zullen zien. Je moet ergens beginnen.

Ten eerste: ik heb het heel leuk en gezellig hier. Dat is denk ik het belangrijkste om te weten. Maar ik zal jullie verder ook maar even op de hoogte brengen van wat ik tot nu toe heb meegemaakt.

Woensdagochtend ben ik samen met papa en mama in de auto vertrokken. Nou niet ontzettend super geweldig zo'n autoreis, maar dit keer toch wel een beetje omdat ik sinds een week mijn rijbewijs heb en nu dus lekker kon autorijden!! Wat ik momenteel (nog?) erg leuk vind!! Dus ik heb lekker kunnen rijden, vooral in Frankrijk was er een heerlijk lang stuk waar ik de hele tijd 130 kon rijden en vrachtwagens in kon halen haha dat vind ik leuk. En heb in de bergen voor het eerst gereden voor het eerst, wat behoorlijk anders is dan in het platte Nederland. Dus ook leuk. En kon ook nog slapen achterin want had zonder Jim de achterbank voor me alleen.. Nouja.

We hebben overnacht in een geweldig hoteletje genaamd 'La Gare'. Als iemand ooit nog een goed hotel zoekt in de buurt van Le Norimont, mét supersonische douche, dan is La Gare het juiste adres.;)

De volgende ochtend gingen papa en mama me wegbrengen en toen vond ik het bij het ontbijt toch wel even moeilijk, ik moest bijna huilen (ik weet niet of ze het gemerkt hebben). Maar daarna ging ik nog even autorijden toen ging het beter haha. We kwamen aan en ik vond het er meteen heel leuk uit zien, en de mevrouw was ook meteen super aardig en vrolijk en praatte lekker Frans, dus toen was ik er helemaal wel overheen dat ik nu echt achtergelaten zou worden. Afscheid genomen van mes parents en toen was het avontuur echt begonnen!
De familie waarbij ik in huis zit bestaat uit moeder Simone, vader Jean-Daniel, zoon Claudio (19) en dochter Maria (18). De moeder is heel erg lief en aardig en praat lekker door en probeert je ook te helpen je Frans te verbeteren dus dat is heel fijn. De vader is een beetje streng maar wel aardig, maar hij praat ook echt vrij onverstaanbaar Frans dus tegen hem lach ik maar een beetje en knink ik ja. Maria werkt en woont ergens anders dus die is nu niet thuis en heb ik ook nog niet ontmoet, maar zoon Claudio wel en hem vind ik ook echt super aardig!! Hij is heel vrolijk en houdt wel van praten, ook met mij ondanks mijn gebrekkige Frans, dus met hem voer ik lekker conversatielessen dat is erg leuk. Toevallig heeft hij nu 2 weken vakantie en is hij thuis dus dat is echt super voor mij! Hangt de hele tijd een beetje met ons rond dus dat is erg gezellig.. Ik zeg ons omdat er momenteel nog een andere 'stagair' is, genaamd Marius. Marius komt uit het Duitse deel van Zwitserland, en dan zou je misschien zeggen dat hij omdat hij in Zwitserland woont goed Frans spreekt maar dat is eigenlijk niet echt zo. Zijn niveau is ongeveer hetzelfde als het mijne dus dat is super fijn haha! Dan ben ik niet de enige die moeite heeft met de taal. Als we samen praten (in het Frans) is het ook echt zo lekker hakkelend maar we kunnen in ieder geval communiceren, dat is al heel wat. Marius gaat wel waarschijnlijk morgen weg, dan is zijn stage van drie weken afgelopen. Dat is wel jammer want hoewel Marius niet heel veel praat vind vind ik het echt een hele aardige jongen. (Jeetje.. iedereen is maar aardig.. Nee maar serieus ik denk dat ik het wel getroffen heb hier!) En zo met Claudio en hem is het ook wel echt gezellig met zijn drieën!

We hebben de eerste dag meteen een verkenningsronde in de omgeving gemaakt, daarvan zijn ook de meeste foto's die bij dit verslagje zitten (ook een paar van de boerderij, het heeft nu al gesneeuwd! Het is sowieso echt super super koud hier momenteel. Dat je echt zo'n klap krijgt als je naar buiten gaat. Maar lekker dik ingepakt gaat het goed). Maar goed, de foto's zijn dus van de verkenningsronde, de omgeving is echt mooi hier!! Het is ook echt heel erg rustig, zo tussen de bergen en de koeien en je komt niemand tegen. En de frisse berglucht is ook echt heeerlijk! Daar geniet ik wel van. Er is trouwens 1 foto van mij en Claudio tussen de koeien, en de andere is met Marius, dan weten jullie ook wie wie is.

Verder heb ik vandaag en gisteren nog niet echt geholpen op de boerderij, meer in de keuken, we hebben heel veel appels gesneden voor de appelmoes/compote, en daarnaast ook nog eens zes van die grote dozen tomaten.. De oogst is echt gigantisch hier. Zo'n beetje alles wat ze eten is van de eigen boederij, zo was de kip die we bij de lunch aten ook hun eigen vlees. Het eten is trouwens echt suuper lekker want de madame kan heel erg goed koken!! Steeds als ik zeg hoe bon het allemaal is zegt zij 'oui, ça va', alsof het niets is, maar ik vind het heerlijk!

Nou allemaal leuk dus! Wat trouwens wel heel verwarrend is is de taal. Opzich red ik me wel met het Frans (tu te debrouille, zei Claudio ook, en dat was een compliment!), maar ik ben nog erg ingesteld op Nederlands en soms snel Frans ga praten redt mijn mond het niet helemaal waardoor mijn uitspraak echt heel raar en onbegrijpelijk wordt. En daarnaast schakelt Claudio soms over naar Engels om me te helpen als ik iets niet weet maar dan wordt het helemaal verwarrend, en dan hebben we ook nog een SwissDeutscher aan onze zijde die af en toe half Duits ertussendoor gooit (Goegiegaastli en getanke, dat zeggen we hier de hele dag tegen elkaar. De leukste Zwitserduitse woorden volgens Claudio en Marius). Dus een lekker verwarrende mix van talen zo maar ach dat is ook wel weer grappig en hopelijk gaat Frans na verloop van tijd ook makkelijker.

Goed na dit hele verhaal was dat het wel even voor nu. Hoop dat ik julile goed op de hoogte heb gebracht! Ik geniet hier in ieder geval (hoewel ik mijn leventje thuis soms ook wel mis hoor!) Bij dit berichtje zitten dus ook foto's die jullie kunnen bekijken. Als ik tijd (en zin) heb laat ik snel weer wat van me horen!

Veel liefs voor jullie allemaal! Emy