Une nouvelle maison

Hallooo trouwe lezers, na de vorige keer zijn jullie vast benieuwd naar het vervolg… Sorry dat ik jullie zo lang heb laten wachten, maar ik heb hier geen wifi en internet is dus een beetje moeilijk. Maar goed, ik zal proberen jullie weer op de hoogte te brengen. Ik ben inmiddels alweer een week bij mijn volgende boerderij en er is alweer zo veel gebeurd…

Ten eerste: ik slaap hier boven de koeien!!! Dat alleen al vind ik zooo cool! Vooral het idee dan eigenlijk, want in de praktijk merk je er niet ontzettend veel van. Alleen als een koe gaat drinken of opstaat of gaat liggen hoor je dat wel, en af en toe zo’n koeienbel die al die Zwitserse beesten hebben (maar hier op stal niet allemaal). En de melkmachine hoor je. Maar verder is het een behoorlijk strak kamertje dat ik heb, met tv, douche, koelkast, alles. Dus niet zoals je je misschien voorstelt op zo’n stoffige hooizolder, maar, ik slaap boven de koeien!

Verder zal ik jullie eerst maar even vertellen over de familie waar ik nu zit. Ten eerste heb je de vader Jean-Louis. Echt een hele erge vrolijkerd, heel erg aardig en symphatiek. Met hem werk ik eigenlijk de hele tijd dus dat is heel leuk. Wel moest ik in het begin heel erg wennen aan zijn sterke Vaudoise accent (zit nu in canton Vaud). Aan het accent van iedereen hier trouwens, want dat hebben ze nogal. Eerst begreep ik dus ook niets van wat iedereen zei en moesten ze alles drie keer herhalen (wat best frustrerend was), maar inmiddels ben ik er wel aan gewend.
Maar goed Jean-Louis dus, echt een goede en leuke boer. Dan heb je moeder Andréa, van haar kan ik nog niet zo goed hoogte krijgen. Soms is ze echt super aardig en gezellig, maar soms is ze ook echt opeens heel snibbig, dat je denkt; wat doe ik fout? En ze praat meestal niet zo veel wat wel jammer is. Maar ze komt op mij een beetje over als een nogal vermoeide moeder, want, ze hebben twee kindjes, van 1,5 en 4 jaar oud. Dus dat is voor mij wel super leuk!! Er gebeurt altijd wel wat zo. Je hebt Laura van 4, meestal heel vrolijk en de eerste dag waren we al dikke vriendinnen (hoewel ze wel heel boos zei `tu n’est pas ma copine‘ toen ze van mij niet op een auto mocht klimmen). Maar af en toe heeft ze dus wel een bui waarin ze niet te harden is, ze alleen maar schreeuwt en huilt en niets goed is, maar dat negeer ik dan maar gewoon. Maar verder wel heel leuk, we doen verstoppertje en dat soort dingen. Annaëlle is 1,5 jaar oud en praat alleen nog maar een brabbeltaal die niemand verstaat, maar kan wel al lopen en trappen beklimmen. Echt een schatje is het, heel erg braaf ook, zolang Laura haar maar niet slaat en ze optijd haar chocolademelk krijgt vind ze alles wel prima.

Ik slaap dus niet bij de familie in huis maar heb een eigen kamertje boven de stal, en hoewel ik wel een paar keer even heb opgepast bemoei ik me verder niet zo veel met de kinderen of het huishouden maar werk ik hier bijna alleen maar met de koeien. Dat vind ik wel echt super leuk!! Jean-Louis heeft ook nogal wat koeien, ongeveer 160 in totaal! (waarvan wel de helft vaux of génisse is dus niet voor het melken wordt gebruikt) En verder heeft hij ook nog 56 hectare land, en 8 tracors, 150 schapen (maar die staan ergens anders apart in een weitje, daar heb je niet zo veel omkijken naar), een chatêlet in de bergen waar ze in de zomer het hele huishouden en de veestapel naartoe verhuizen… En nog veel meer andere dingen waarvan je echt denkt Wow. Maar echt ook waanzinnig veel land dus, de eerste dag was hij ook echt overal waar we langsreden zo van; ja dit is van mij, en dit is ook van mij, en dat ook.. Ik was echt impressed. Maar dat met ook nog al die koeien maakt wel ontzettend veel werk. Het is hier dan ook heel hard werken, veel harder dan op de vorige boerderij. Het is ook heel fysiek werk, ik heb echt overal spierpijn (kom vast als één grote spierbonk terug) en elke ochtend als de wekker gaat denk ik echt ooooh. Maar al het werk dat je doet doe je ook voor de koeien, of met koeien, dus eigenlijk vind ik het alleen maar heel erg leuk. Ben gewoon echt de hele dag bezig (ookal zou ik wifi hebben zou ik waarschijnlijk alsnog geen tijd hebben om blogs te plaatsen ofzoiets). En ik heb hier echt al zuuuulke vette dingen gedaan! Die ik anders nooit gedaan had. Zo heb ik bijvoorbeeld tractor gereden, ZO COOL! Ben echt blij dat ik mijn rijbewijs heb hier (heb momenteel ook een hele vette jeep tot mijn beschikking maar daarover later meer). Ik heb meegeholpen met de dierenarts toen die kwam, wat ik ook heel leuk vond. Hoewel ik wel geplet werd tussen bange koeien en er één heel hard op mijn voet stond. Maar goed. Jean-Louis was daarna wel erg tevreden over me, hij zei zo heel trots `elle n’a pas peur‘, wel leuk haha.

Ook hier weer gaat de tijd echt ontzettend snel, tevens omdat ik dus gewoon altijd bezig ben. Inmiddels heb ik ook al wat contacten in de buurt, we hadden eergisteren een schapenfeest waarbij we wandelend 400 schapen van boven naar beneden brachten (400 vond ik veel, maar vonden zij weinig, normaal hadden ze het driedubbele), maar dat was echt super gezellig, heb met iedereen veel gepraat en er waren echt leuke mensen, die ook de moeite namen en het leuk vonden om met mij te praten. Gisteren kwamen ze ook nog even langs dus dat is leuk. En ik ken inmiddels het nichtje van Jean-Louis vrij goed, want die komt nu vaak langs om te helpen, zij is echt geweldig kan het heel goed met haar vinden. Zij was ook degene die me tractor liet rijden en dat soort dingen.

Verder zijn ze hier dus best makkelijk en krijg ik nogal grote verantwoordelijkheden. De eerste dag was het meteen `s ochtends hup de jeep in en we reden naar een plek waar die 150 schapen stonden, en eenmaal daar kreeg ik een emmer in mijn hand geduwd, legde hij gauw uit hoe ik de schapen moest lokken en hoe ik moest lopen (maar dat begreep ik maar half dankzij het Vaudoise accent), kreeg ik Laura met me mee (die ik aan het eind maar op mijn rug heb genomen omdat de renende schapen ons anders inhaalden. Niet dat ze gevaarlijk zijn maar in haar ogen wel), en hup weg was hij met de jeep naar het eind van de route. En zo gaat het eigenlijk de hele tijd een beetje door. Ze leggen niet echt wat uit en vertrouwen er wel op dat je het goed doet. Dat is zegmaar de mentaliteit. Best raar soms maar opzich ook wel leuk en spannend vind ik.

Inmiddels heb ik nog een veel grotere verantwoordelijkheid want ik ben nu een weekend lang alleen op de boerderij met al die 160 koeien, 56 ha land, 8 tractors etc etc…! De familie is een weekendje weg, en er komt wel `s ochtends en `s avond een meisje om te melken (het nichtje Marie-Thérèse dus, die gelukkig super aardig is en vandaag ook zo’n beetje de hele dag bleef) maar verder ben ik dus echt drie dagen tout seule. Vrij bizar maar het gaat gelukkig heel goed (afkloppen) en ik vind het ook wel heel stoer en geniet van de vrijheid. Maar raar is het. Vooral de gang van zake.

Maar daarover zal ik jullie later meer vertellen, het is nu alweer laat en ik moet morgen om 6 uur op.. Dus hou jullie nog even in spanning over de details van dit weekend!

Hoop dat met jullie ook alles goed gaat, heb soms wel zin om naar huis te komen en jullie allemaal weer te zien hoor. Maar in ieder geval leuk dat ik zo mijn avonturen met jullie kan delen.

Veel liefs!! Emy