Welcome to SBCC

Alloaaaaaa vanuit het nog altijd heerlijk zonnige Santa Barbara!! Gaat best wel goed hier :) Begin inmiddels al aardig gesetteld te raken, and I still LOVE IT! Rij nog steeds heerlijk veel polopaardjes, helemaal geweldig (heb inmiddels ook mijn eerste polo wedstrijd gezien, zooo gaaf!! Echt zo veel vetter om naar te kijken dan voetbal of hockey. Vind ik. Die paarden gooien echt alles in de strijd). Ik heb nu ook de introductieweek voor internationals op college gehad!! Dat was heel leuk. Heeel veel leuke mensen ontmoet van over de hele wereld.

Heb inmiddels helaas ook mijn eerste big crisis hier gehad, namelijk met de auto. Echt heel erg. Ik zal jullie even het hele verhaal vertellen. Ik had die auto na een week zoeken op craigslist (soort marktplaats) gevonden, ongeveer een uur nadat hij geplaatst was. Was een hele goede auto (volgens Marshall en andere mensen dan, ik weet niets van auto’s. Hoewel inmiddels door schade en schande wel iets meer), een Toyota Avalon als dat jullie iets zegt, heel mooi en redelijk goede prijs dus we hadden meteen gebeld, en Marshall ons er daarna heel lief helemaal heengereden. Ik vond het een geweldige auto, helemaal in vergelijking wat ik eerder gezien had (want dat was goedkoper maar viel dan meestal wel bijna uit elkaar of heeel veel mijl of mega oud). En die man had na ons al iets van 8 telefoontjes gehad met geïnteresseerden dus ook nog een populaire auto. Het enige was dat hij een naar geluid en een soort schok maakte als je de hendel van de automaat in achteruit of in drive zette (ik heb nog gezocht voor een schakelauto maar die zijn hier echt bijna niet te krijgen, bijna alles is automatic transmission). Maar die man zei het is dit en dit en je kan het laten repareren voor 500 dollar. Nou hoewel die man betrouwbaar overkwam moet je dat natuurlijk niet zomaar geloven dus wij zijn toen op zoek gegaan naar een mechanic. En we vonden er één, niet zo ver weg. Hij keek er even naar en zei toen precies hetzelfde; namelijk het zijn de motor mounts en je kan het repareren voor 500 dollar. Dus wij waren helemaal blij want dat betekende dat ik die auto kon gaan kopen. Nou om een lang verhaal kort te maken, het eind van het liedje was dat dezelfde mechanic een week later kwam met “sorry, maar het blijkt toch niet alleen de motermounts te zijn maar de hele automatic transmission heeft internal damage…”. En de reparatie zou even veel gaan kosten als die hele auto zelf gekost had. Nou echt toen ik dat hoorde mijn wereld stortte eventjes in. Ik weet niet wat het was maar het was echt een klap die ik even niet kon verwerken. Ik heb nog nooit heimwee gehad maar nu wilde ik toch maar eventjes het allerliefst het eerste vliegtuig naar huis. Hoewel ik diep van binnen ook wel wist dat dat onzin was natuurlijk. Maar ik kwam er eventjes niet overheen, bleef maar huilen. Hele rare ervaring had ik echt nog nooit gehad. Leek wel of er iemand dood was ofzo. Maar ik was er ook zoo blij mee met die auto en dat akelige geluid baarde me al de hele tijd zorgen en ik was zo opgelucht toen die man zei (hij heeft het echt drie keer gezegd), “nee, ik weet wat het is, ik kan het maken”, en toen dat.. Nouja heb dus 2 uur half huilend rondgelopen, en daarna was ik er wel overheen. Nog steeds super zuur enzo maar wat ik nu maar denk is; het is maar materie, er is niemand dood of gewond dat is veel belangrijker. Hoewel mijn auto wel een beetje mijn baby is, vandaar ook dat ik het zo erg vond waarschijnlijk. Maar inmiddels is de auto alweer helemaal gemaakt en hij rijdt weer als een tierelier (maar bij die reparatie had iedereen ook weer een andere mening had, moest ik het wel maken misschien hield hij het nog wel 5 maanden vol, en waren die mechanics wel te vertrouwen zaten ze me niet heel erg op te lichten, etc etc. Nou na een tijdje weet je het dan écht niet meer, maar ik wilde gewoon een auto die het doet en heb nu garantie dus heb het maar gedaan. In de hoop dan van alles af te zijn. Maar eigenlijk echt te moeilijk om al die beslissingen zelf te moeten maken). Ik heb nog wel een week ofzo me er echt naar over gevoeld, maar goed het is gebeurd en het was allemaal wel ‘leerzaam’ (super irritant om dat te zeggen maar het is wel waar). Als ik er nu weer aan denk denk ik nog wel echt @#(%#&%*, ik hád het er nog over thuis met papa, dat je zo opgelicht kan worden enzo, en dan gebeurt het gewoon pats boem meteen de eerste keer dat je zoiets doet. Echt niet leuk. Een auto is dus duidelijk niet altijd feest. Maar nu rijdt hij weer en ben ik er blij mee. En hopelijk blijft hij zich van nu af aan gedragen. Mijn baby… Nou goed dat was dus even mijn horrorverhaal.

Dan de introductieweek voor internationale studenten, genaamd WAVE week, die heb ik nu net achter de rug! Was heel leuk en ook best een beetje nuttig. Dat college is in ieder geval zooooo mooi. Sorry dat ik maar blijf herhalen hoe mooi alles hier is maar echt. Het ligt op een soort heuvel vlak voor de oceaan (volgens de website is het college exact ‘176.5 steps’ van het strand). Dus echt perfecte locatie, mega mooi uitzicht en de campus zelf is ook echt te mooi. Duidelijk heel veel geld in gestoken haha. Maar dus niet erg om rond te lopen daar.

De eerste dag was trouwens wel een beetje heavy. Ik was met de bus naar school gegaan (duurt iets van 1,5 uur..! Maar mijn auto was nog niet verzekerd dus kon nog niet rijden). En we begonnen meteen lekker, met het maken van toetsen! Die hele dag hebben we gewoon alleen maar toetsen gemaakt, het duurde echt zoo lang. Het waren Engels en wiskunde toetsen om je niveau te bepalen voor in de klassen. Nu hoef ik omdat ik maar één semester blijf niet per sé Engels en wiskunde klassen te doen en ga ik dat ook niet doen en had ik die testen dus eigenlijk ook nergens voor nodig. Maar ze waren wel verplicht. Anyway, eerst hadden we Engels met iedereen in een grote zaal, dat was niet echt moeilijk maar wel veel tijdsdruk en veel verschillende onderdelen en het duurde lang. Ik wist trouwens nauwelijks meer hoe je een toets moest maken haha, mijn concentratie was soms echt heel erg ver te zoeken. Maar ik heb het allemaal overleefd hoor, maak je geen zorgen. Alleen daarna hadden we wiskunde, en bij wiskunde kon je kiezen uit 4 verschillende niveau’s. Nu had ik het dus totaal nergens voor nodig maar het moeilijkste niveau kwam zo’n beetje overeen met ons eindexamen wiskunde B niveau, en toen kwam toch wel even dat willetje boven om te bewijzen wat ik kan en dus heb ik toen niveau 4 gekozen.. Alleen bleek dat die test een uur langer duurde dan de rest…! En het was nog best moeilijk ook want het was zonder rekenmachine en het was meer dan een half jaar geleden dat ik wiskunde had gedaan. Dus tijdens die test zat ik echt wáárom doe ik dit, en aan het eind had ik ook nog stress had om alle vragen wel binnen de tijd te beantwoorden, terwijl ik me totaal niet meer kon concentreren en zo’n beejte half in slaap viel.. Trouwens het ligt niet alleen aan mij hoor, 2 andere Nederlandse boys hadden ook niveau 4 gekozen zonder dat ze het ergens voor nodig hadden (en zij vonden het achteraf ook een super domme keuze). Haha nou best grappig achteraf. Maar toen we klaar waren was het gewoon al aan het schemeren, dus toen ik eenmaal uitstapte uit de bus die heel lang duurt was het al helemaal donker.. En toen moest ik nog fietsen naar huis (geleende racefiets stond bij de bushalte), maar Hope Ranch heeft geen lampen en terug was heuvelop en het was best een stuk.. Nou ik was dus echt helemaal kapot toen ik thuis kwam haha, dat was niet echt wat ik verwacht had van mijn eerste schooldag.

Maar de bus brengt ook goede dingen, want die eerste dag had ik al een heel schattig Amerikaans meisje in de bus ontmoet genaamd Anna, en de tweede dag met de bus 2 andere hele leuke meisjes ontmoet, een Zweedse genaamd Estelle en een Duits meisje Helena. Echt heel grappig want het is in zo’n bus super obvious wie er nog meer naar city college gaan, en dat ze ook internationale students zijn dus je spreekt ze heel erg makkelijk aan. En inmiddels zijn zij eigenlijk mijn beste en leukste vrienden die ik tot nu toe hier op college gemaakt heb, dus dat is wel echt leuk. Zijn echt hele leuke meisjes en we deden deze week zo’n beetje alles op dat college samen. Toevallig genoeg wonen ze ook nog vlak bij mij (zij wonen samen in dezelfde host familie), dus toen ik dag 3 mijn auto kon rijden en we dezelfde introductieklas hadden heb ik ze natuurlijk opgehaald!! Super stoerrr. Alleen had ik het een beetje onderschat of was ik een beetje overmoedig dat kan ook, maar ben dus meteen die eerste ochtend aangehouden door de politie..! Ik miste namelijk een stop-sign, die staan hier echt overal maar zijn zo veel minder duidelijk te zien dan stoplichten.. Maar reed er best wel hard door heen en zag het pas toen ik er al half voorbij was dus zei meteen oh nee nee nee heb zo’n stop sign gemist tegen die meisjes.. En toen echt METEEN erna zat er een politieauto met zwaailichten achter me die me die me stopte! Echt niet normaal, de eerste dag dat ik rij dat ik wat fout doe en metéen politie! Nou gelukkig was het een aardige agent hoewel hij toch best streng en intimiderend tegen me praatte. Maar ik zei ook ja sorry in Holland hebben we die stopsigns niet enzo en dat het mijn eerste dag rijden was in mijn net gekochte auto etc etc. En gelukkig had ik net mijn verzekering gefixt en had ik mijn internationale rijbewijs bij me en alles.. Hij was dus wel aardig gaf me alleen een warning maar was toch best wel geschrokken. Hoewel toen hij weg was het eerste wat ik zei was “that was funny” en die meisjes waren echt zo van waaat dat was níet funny. Was ook niet leuk ofzo maar wel heel ironisch en best komisch ook dat je op je eerste rit dan meteen gestopt wordt door politie..! Die man bleef me trouwens nog heeel lang volgen dus we waren echt de hele tijd zo van ‘take it easy – take it easy. Watch for stopsigns – watch for stopsigns’. Eigenlijk een wonder dat die meisjes nog bij me in de auto durven te stappen. In ieder geval, de autoavonturen zijn nog niet afgelopen, want diezelfde avond was ik ook nog met de auto in het donker verdwaald! Ik ging terug van de polo school naar huis en de heenweg wist ik wel maar de terugweg was ik gewoon weg gereden maar echt totaal vergeten te vragen welke afslag ik moest hebben of iets… En het was ook nog donker nou ik wist het echt niet meer. Mijn mobiel deed het niet en op de kaart kon ik niets vinden. Heb echt 3 of 4 keer de weg gevraagd en steeds omkeren waarbij ik op een gegeven moment zo gestresst raakte dat ik allemaal niet zo handige dingen ging doen waarbij ook allemaal mensen gingen toeteren en 1 auto bijna tegen me opbotste.. Dus was een goede eerste autorij dag, not, maar had het echt heel erg onderschat, de weg zoeken en autorijden tegelijkertijd is echt moeilijk en dan al helemaal omdat ik nog niks in Santa Barbara kende en het ook nog donker was… En in een vreemd land, en ik heb pas een paar maanden mijn rijbewijs.. Beetje onverantwoord misschien achteraf. Gelukkig gelukkig heb ik het er zonder schade vanaf weten te brengen en ben ik veilig thuis gekomen. Na die eerste dag heb ik dus wel ook zo snel mogelijk mijn telefoon geregeld met navigatie, de weg polo-huis huis-college geleerd, en blijf ik elke rit krampachtig uitkijken naar stopsigns. Dus denk (hoop) dat ik inmiddels een klein beetje meer verantwoord rij. En toch ondanks al die autoproblemen geniet ik wel heel erg van mijn eigen auto en van het autorijden hier! Want vind autorijden nog steeds best wel heel erg leuk. En de Amerikaanse highways zijn echt heel relaxed om op te rijden, het verkeer is over het algemeen veel vriendelijker en als je de weg weet kom je ook nog eens ergens! Dus hou nog steeds van mijn autotje hoor. :)

Goed, back to college. Na die eerste zware dag was het de rest van de week vooral veel best gezellige introductiepraatjes (meest gebruikte zin was by far: “Welcome to SBCC! We are sooooooo glad to have you guys here”), en daarnaast nog een introductieklas van 4 dagen. Waarbij verteld werd aan welke regels we ons voor ons visum aan moesten houden, we een campustour kregen (want die campus is groot!), en we gewaarschuwd werden voor alcohol en zijn gevaren. Ik moet zeggen die vrouw kwam met best wel schokkende verhalen. Er is een studentenpartydorp naast Santa Barbara, Isla Vista genaamd, ligt aan de universiteit, en daar vallen per jaar gemiddeld 2 doden omdat studenten in het donker van de kliffen vallen.. Daarnaast zijn wij (tenminste, de meesten) hier nog niet de legale drinking-age, dat is in Amerika namelijk 21, en de politie gaat daar echt super hard tegenin. Tom, de Nederlandse jongen van het vliegtuig, is de derde dag al gearresteerd (hij vertelde dat hij letterlijk op de grond gesmeten werd gesmeten) omdat hij buiten met een biertje in zijn hand stond. En nu moet hij naar de rechtbank en alles en krijgt hij een 500 dollar boete. Crazy!!
Anyway, ik heb verder een hele leuke week gehad op college, heel gezellig met Estelle en Helena, we hebben de saladbar helemaal ontdekt ;) ook nog veel andere internationale kiddo’s, geen Nederlandse meisjes maar dat is eigenlijk juist goed want zo praat ik gewoon alleen maar Engels. Ik betrap mezelf er nu al op dat ik allemaal Amerikaanse trekjes over ga nemen, die ik voordat ik hier kwam heel irritant vond maar nu wordt het bijna een sport om het zo Amerikaans mogelijk uit te spreken. “I’m soaarry” in plaats van “I’m sooorry”, en “hey, how ya doin” is de standaard begroeting. Estelle heeft trouwens een Franse vader en heeft vorig jaar in Parijs gewoond, dus we gingen laatst ook Frans praten. Heel apart haha maar dat even terzijde.

Verder heb ik nu een aantal dingen gedaan met een ander Nederlands meisje Fieke. Ken haar niet van college of polo maar had haar in Nederland al ontmoet, onze families kenden elkaar en toevallig genoeg gingen wij allebei in precies dezelfde tijd naar Santa Barbara! Dus toen moesten we elkaar natuurlijk wel ontmoeten! Heel gezellig, zij is hier twee maanden, gaat één maand stage lopen vlakbij Santa Barbara op een paardenkliniek (nog toevalliger, ook een paardenmeisje.. Haha dus we hadden ten minste al één raakvlak). En de andere maand reist ze een beetje door Californië. Maar leuk dus heb eerst met haar moeder en haar gegeten (moeder kwam haar hier opzoeken, maar is nu al weer terug in NL) wat heel gezellig was! En nu zijn we dus afgelopen weekend met z’n tweeën naar Venice Beach bij LA geweest!! Haha echt super randomn, ze kwam donderdagavond met het idee en toen dacht ik ‘okee’, had dit weekend toch niet echt iets gepland, en toen zijn we vrijdag hup gegaan. Maar het is maar iets van 2 uurtjes rijden vanaf SB en had net weer mijn auto terug die het deed, dus heb gereden!! En we verbleven in een heel relaxed hostel (mijn idee bij een hostel is echt zwaar in de plus gegaan hier.. Was na schoolervaring in Londen niet heel goed), waar we allemaal chille Duitsers en Australiërs hebben ontmoet. Er was ook een andere Nederlandse jongen genaamd Nigel die Fieke al in San Francisco had ontmoet, en nog 2 Nederlandse meisjes met zwaaar plat Rotterdams accent. Heel grappig. Nou in ieder geval, zaterdag hebben Fieke en ik een beetje rondgelopen (naar Santa Monica en terug, want we wilden het attractiepark op de pier daar zien. Maar we hadden dus wel 2 of 3 uur gelopen. Diehards) en op het strand gelegen. Wat nog best ironisch is omdat ik hiervoor in Santa Barbara nog niet één keer op het strand had gelegen. Klinkt heel stom maar had het gewoon echt oprecht te druk daarvoor! Maarja best dom dat je dat dan wel daar doet, Marshall zei ook het is crazy om naar Venice Beach te gaan als je al die mooie stranden hier al hebt. Maar boeiend het was gewoon lachen en een leuk weekend even weg. En super veel leuke/gekke/interessante mensen ontmoet door het hostel, en gewoon beetje uitgerust wat ook best fijn was.
Zondag hebben we gesurft, Nigel Fieke en ik. Ik had het nog maar één keer gedaan en Nigel nooit, maar Fieke zou het ons gaan leren. Nou ik kan je vertellen ik ben niet gemaakt om te surfen. Geen talent. Toch is het wel super leuk!! Hoewel ik het niet kan hou ik toch van surfen. Vind het eigenlijk nog het leukst om een zo lang mogelijke golf te pakken en dan heerlijk op je bord zo te liggen terwijl die golf je meevoert (klinkt lekker lui haha. Is het ook). Na het surfen heb ik daarna ook nog zonder wetsuit (let op dat woordje zonder) in zee gezwommen, heel leuk en heel koud. Vind ik nog wel even vernoemingswaardig omdat iedereen altijd zegt dat de zee hier zooo koud is te koud om in te zwemmen enzo en je ziet ook niet vaak iemand gewoon zwemmen. Maar dat heb ik dus diehard wel even gedaan, kan ik ook weer van mijn to do lijst afstrepen..

Het verhaal wordt alweer lékker lang, schrijf dit trouwens dus echt niet allemaal in één keer maar allemaal losse stukjes. Zal proberen mijn leven te beteren en het de volgende keer écht korter te houden. Wie weet heb ik dan wat minder te melden… Maar als ik dat wil moet ik eigenlijk nu al beginnen aan de volgende blog.

Ook weer een paar leuke sfeerfototjes, bij de polopaardjes en op college en met Fieke in Venice beach! En mijn arme autotje bij de mechanic :(. Die foto in de zon met één ander meisje is met Estelle uit Zweden. De foto met spicy sticky chickenwings op de voorgrond is met Fieke. En die andere groepsfoto zijn Helena uit Duitsland, memyselfandI, weer Estelle, Anja uit Zwitserland en Marika uit Finland! Oh en die vrij domme maar ook best wel hilarische foto met surfboy dat was niet mijn idee! Alle credits naar Fieke. Maar toch leuk haha.

Hoop dat ik jullie weer voldoende op de hoogte heb kunnen brengen. En dat alles met jullie ook goed gaat!! Wat het weer betreft hoef ik niet heel jaloers te zijn volgens mij..

Ik geniet nog steeds volop! Dikke knuffel!!